Pochodzi z 1511 roku. Uznany za świątynię późnogotycką bez większych zmian dotrwał do naszych czasów, jedynie w czasie remontu na przełomie XVII i XVIII wieku dobudowano wieżę. Kolejne remonty konserwatorskie miały miejsce w latach 50 i 60 XX wieku a polichromię odnawiano w 2000 roku.

Ściany kościoła wzniesione są w konstrukcji zrębowej, oszalowane pionowo z listwowaniem. Nawa i prezbiterium są nakryte wspólnym gontowym dachem wielopołaciowym, o dużym kącie spadku uzyskanym dzięki zastosowaniu gotyckiej więźby storczykowej. Dodatkowo więźba dachowa została wzmocniona przez umieszczenie pod okapami zewnętrznych zaczepów. Wieża o wiele niższa od wyżej opisywanego dachu posiada lekko pochylone ściany o konstrukcji słupowo - ramowej oraz nakryta jest gontowym dachem trójspadowym. Prezbiterium jest węższe od nawy oraz zamknięte trójbocznie, po jego północnej stronie znajduje się zakrystia.

W kościele można podziwiać gotyckie detale ciesielskie z czasu budowy świątyni. Portal drzwi prowadzących do zakrystii zamyka łuk ostry, a same drzwi okute są ukośną kratą. Dwa inne portale oraz obramowania okien są zwieńczone łukami o wykroju w tzw. ośli grzbiet. Ściany pokrywa renesansowa polichromia z połowy XVII wieku, która przedstawia sceny pasyjne i maryjne oraz wizerunki świętych.

Najcenniejsze gotyckie zabytki wyposażenia to rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z początku XV wieku, krucyfiks na belce tęczowej, obrazy czterech Świętych Dziewic i Zwiastowania z 1472 roku, tryptyk Św. Rodziny z około 1520 roku, dwa skrzydła i cztery kwatery z dawnego poliptyku z patronami świętych i scenami Męki Pańskiej z XVI wieku oraz późnogotyckie rzeźby Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty z 1511 roku. Ołtarz główny późnobarokowy z I połowy XVIII wieku z obrazem Matki Boskiej Śnieżnej z Dzieciątkiem. Natomiast ołtarze boczne pochodzą z około 1700 roku, znajdują się w nich obrazy świętych św. Piotra i Pawła oraz rzeźbiona grupa Ukrzyżowania. Chrzcielnica z marmuru dębnickiego datowana jest na XVII wiek. Obszerny opis kościoła dostępny jest na stronie parafii Racławice.

Źródło: Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce, Parafia Racławice