Kaplica św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika), zwana też Kaplicą Na Wodzie, przebudowana została na obiekt sakralny w 1901 r. z dawnych łazienek zdrojowych.

Powstanie kaplicy nad wodą wg tradycji związane jest z zarządzeniem cara Mikołaja II, który zakazał budowania obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej – stąd sprytny wybieg mieszkańców umiejscowienia jej „na wodzie”. 

Inicjatorem budowy był ówczesny dyrektor zakładu hydropatycznego dr Stanisław Niedzielski. Kaplica ojcowska jest przykładem drewnianego budownictwa stylowego, opartego częściowo na miejscowych, a częściowo na zapożyczonych motywach zdobniczych (tzw. styl szwajcarsko-ojcowski i zakopiański). Budynek kaplicy, o drewnianej konstrukcji, ma rzut symetryczny, prostokątny z przenikającym go kwadratem w środku. Kaplica ma kształt krzyża długości 11 m, szerokości ok. 5 m. ściany zewnętrzne zbudowane są według miejscowego zwyczaju (tzw. styl ojcowski) - u góry pasem w kratkę, pośrodku z desek nakładanych dachówkowato, dół zaś z desek "mijanych", tj. układanych pionowo, jedna głębiej, druga na zewnątrz. Kaplicę wieńczy ażurowa wieżyczka gruntownie odnowiona w 1996 r.

W środku kaplicy znajdują się trzy ołtarze wykonane w kształcie szczytów chłopskich chat. W szczycie głównego ołtarza umieszczono słońce, a pod nim figurki pięciu świętych, dłuta włościanina Kowalskiego z Białego Kościoła. Po bokach tego ołtarza są dwa orły - symbol Polski - nad trzema unoszącymi się ku górze wężami symbolizującymi trzech zaborców. Znajdujący się w głównym ołtarzu obraz Matki Boskiej Wspomożenia został namalowany w 1901 r. przez jedną z kuracjuszek tutejszego uzdrowiska.

Z l. 1972-73 pochodzi tabernakulum, drewniany świecznik oraz krata zewnętrzna powtarzająca ozdobny relief drzwi wejściowych. Ołtarz soborowy z przedstawieniem stylizowanych kwiatów ojcowskich został namalowany w 1983 r.

Źródło: Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce, Ojcowski Park Narodowy