Najbardziej charakterystycznym elementem krajobrazu Ojcowskiego Parku Narodowego, jak i sporej części obszaru LGD „Jurajska Kraina”, są licznie występujące tu odsłonięte skały wapienne. Najwięcej ostańców występuje w północno-zachodniej części Parku. Są to tzw. wapienie górnojurajskie, powstałe z ogromnej ilości szczątków organizmów żyjących w morzu jurajskim ok. 150 mln lat temu. Skały te mają najczęściej kolor biały, jasnożółty lub jasnoszary. Największe i najpiękniejsze ostańce mają swoje nazwy. Niektóre z nich, jak Maczuga Herkulesa czy Brama Krakowska, znane są w całej Polsce.
Krakowska Brama – jest klasycznym przykładem bram skalnych, jakich w Ojcowskim Parku Narodowym jest wiele. Znajduje się w Dolinie Prądnika i zamyka wylot Wąwozu za Krakowską Bramą do tejże doliny. Bloki tworzące Bramę Krakowską mają około 15 m wysokości. Nazwa tej formy skalnej związana jest z faktem, iż dawniej prowadził tędy szlak handlowy z Krakowa na Śląsk. Naprzeciwko Bramy Krakowskiej usytuowana jest Góra Koronna, w masywie której wykształciła się skała Rękawica.
Rękawica – (zwana też Pięciopalcówką lub Białą Ręką) – skała o charakterystycznym kształcie przypominającym ludzką dłoń. Znajduje się w środkowej części Doliny Prądnika i wznosi się ok. 85 m powyżej dna rzeki. Skała jest dobrze widoczna, zarówno z dna doliny, jak i z zielonego szlaku turystycznego prowadzącego przez Górę Koronną. Z platformy widokowej przy wejściu do Jaskini Ciemnej widać z bliska jej profil. Najbardziej okazale skała prezentuje się jednak przy trasie szlaku zielonego – nieco powyżej Jaskini Ciemnej.
Według legendy nazwa skały Rękawica związana jest z pewnym najazdem tatarskim na ludność zamieszkującą Dolinę Prądnika. Przerażeni ludzie mieli wówczas szukać schronienia w Jaskini Ciemnej. Kiedy Tatarzy penetrowali dolinę w poszukiwaniu mieszkańców, Bóg zasłonił wejście do jaskini własną ręką, ratując w ten sposób ukrytych w niej ludzi.
Maczuga Herkulesa – (zwana też Sokolicą) – znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie zamku w Pieskowej Skale. Ma 25 metrów wysokości i kształtem przypomina olbrzymią maczugę. Jest jedną z wielu fantazyjnych skał w Dolinie Prądnika, ale żadna inna nie zyskała tak wielkiej sławy. Jedna z legend głosi, że skałę cieńszym końcem ku dołowi postawił diabeł, spełniając tym samym rozkaz Twardowskiego. Rzeczywistość jest jednak o wiele bardziej prozaiczna. Skała powstała mianowicie wskutek nierównomiernej odporności wapienia na wietrzenie.
Panieńskie Skały – strome wapienne skały na wschodnich zboczach Doliny Prądnika w Ojcowie. Znajdują się u wylotu Wąwozu Wrześnik. W otoczeniu skał rosną nasadzone brzozy ojcowskie. U podnóża Panieńskich Skał stoi willa „Pod Koroną”, w której mieszkała niegdyś poetka Jadwiga Łuszczewska. Naprzeciwko usytuowane są mniej efektowne Skały Kawalerskie.
Zamkowe Skały – grupa skał znajdujących się naprzeciwko Zamku w Ojcowie – w najwęższym miejscu Doliny Prądnika. W jednej z tych skał znajduje się Jaskinia Dziurawiec. Usytuowana jest 5 metrów nad dnem doliny, a jej nazwa nawiązuje do tego, że dziurawi skałę na wylot.
Skały Wernyhory – charakterystyczna grupa skał w miejscowości Sułoszowa. Łatwo je znaleźć, gdyż usytuowane są bezpośrednio przy drodze wojewódzkiej nr 773, na odcinku pomiędzy Pieskową Skałą a Ojcowem – powyżej zajazdu noszącego to samo imię. Nazwa skał pochodzi od imienia Wernyhory – legendarnego kozackiego wieszcza.
Igła Deotymy – malowniczy ostaniec znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie opisywanych wyżej Panieńskich Skał. Jest to bardzo charakterystyczna, smukła wapienna iglica. Nazwa skały pochodzi od słowa Deotyma – literackiego pseudonimu poetki Jadwigi Łuszczewskiej. Ostaniec opleciony jest winobluszczem. Jesienią jego liście przebarwiają się na intensywnie czerwony kolor.
Galeria - Fantazyjne Ostańce
